Umudum almış başını gidiyor...Yakalamaya çalışıyorum ama o rekora koşuyor, bense topallıyorum...
Yaşam bir deniz mi, bataklı değil mi? Bende biraz umut kaldı... Bataklıktan kurtulup yüzeye çıkma umudu... Ama bu umut bana eziyet ediyor, çünkü yaşadığımız zindanı çekici kılan, kurtuluşu köstekleyen bir şeyler var. Tutsaklığın, bir şeyleri değiştirme sorumluluğunu üzerimden almasından doğan sahte huzura ne zaman kansam, o umut bana eziyet etmeye başlıyor...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder