Sabah 6.45. Müzik elim-kolum; yazmak nefesim. Nefes darlığı çekiyorum zaman zaman, ama devam etmek zorundayım... Buraya uğrayıp arada kelimelerle kalbimin fotoğrafını çekeceğim. Zaman zaman flash patlamayabilir ya da ışığı arkama almayı unutabilirim, ama yine de devam edeceğim... Bulimia Sokağı ve Altın Aşk Vuruşu romanlarımı okuyan, Küçük Şarkı Evreni, Sobe, Kilit ve Yalnızlıkla Yaptım albümlerimi dinlemiş olan sizler; kalbimi ziyarete geldiğiniz için, teşekkürler.
15 Temmuz 2010 Perşembe
Tuz buz...
Kendimi en önemli parçaları eksik bir yap boz gibi hissediyorum. Kırık vazo gibiyiz hepimiz, geçici bir süre tümlenebildiğimiz hissedebilmek için , bir şeyler tüketerek kırık parçalarımızı bantlıyoruz. Ama yapışkanları gidince yeniden parçalanıyoruz. Her defasında daha küçük parçalar halinde kırılıyoruz. Her defasında daha şiddetli...Tuz buz mu olacağız sonunda?Gerçekken düş mü olacağız?
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder